بازگشت
صبربی شمار
عبدالوکیل کوچی عبدالوکیل کوچی

فصل خدایی را کی تواند  شمار   کرد         یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد

آن صابری صبورعجب صبربی شمار        بر ظالم  و ستمگر  این  روز گار  کرد

آن  قادری  قد یر  پیء  قدر و قدرتش        از شهروند  شهر ، بسی  شهریار  کرد

آن زاهدی که از پی زهد ریای خویش        غصب   مقام   و  مرتبه و  اقتدار کرد

آن سائلی که لقمه نانی زخود    نداشت         بانک ،قصور ،دفتر وموتر  قطار کرد

آن عابد یکه  تازه به قدرت رسیده بود         خود راچگونه یک شبه سرمایدار کرد

آن عاجزی فرشته صفت در مقام  زور        طفل صغیر کوچه خود ر  ا شکار کرد

آن  مدعی  اخوت  وعدل  وبر  ادری          در منصه  عمل  ستم بی    شمار  کرد

آن  متقی  که   پرده  تقوا  دریده   بود         اکنون  هوای  مزرعه  کو   کنار  کرد

آن استمی که بر سر بیچار گان گذشت         کافرنکرد کان دو سه شب زنده دارکرد

آن هرچه کرد بر خود و از بهردیگران        در زیر نام حضرت   پرورد  گار کرد

از حیله وفریب  و تجاوز به جان خلق         نی شرم خلق  و ترس خدای جبار کرد

همکاسه و اقارب خود را ریس ساخت         با این وسیله خدمت خویش و تبار کرد

بهر نجات جان خود ازروزبازخواست         تهمت  به جان عالم و سیا ستمدار کرد

ظلمی که نسبتش به حریفان   بداده بود         دروقت خویش همچو یکی برهزارکرد

از غارت  و تجاوز از کار    نا   سزا         وز هر قباحتی   که  نبود انتظار، کرد

سنگین دلی که درپی قدرت اسیرگشت         عدل و برادری و اخو وت    شعارکرد

آتش   بزد به  خرمن هستی   مرد مان        چشم  وطن  به استم خود  اشکبار کرد

تر شد زمین به خون خلایق  هزار بار         تا نام   خویش در همه جا اشتهار کرد

بر خون    نشاند  ملت هردم  شهید را         دشمن  نکرد آنچه  که او   بیشمارکرد

بیخ   وطن کشید  وبه  بیگا  نگان بداد        قا چاق سنگ وچوب به لیل ونهار کرد

بر آنسریکه باز دولت رایگان  نشست        آن از پیی معامله  کی شر م وعار کرد

از وحشت ترور و تجاوز  زملک غیر        مردم به جبر از وطن خود   فرار کرد

با  این هوا  و بد کنشی های  روزگار        بهر  نجات  مردم و میهن  چه کار کرد

خوش آندمی که نظم عدالت   بپا  شود        تا  این لگام  گسیختگی  ر ا  مهار کرد

با   ا تحاد     مردم    آز  دهء    وطن       امن و ثبات و صلح ورفاه بر قرار کرد

تا مردم از مصیبت و از غم رها شوند      آنگاه به کار وکوشش خود    افتخار کرد

خورشید  همیشه  گرم  بتابد   به میهنم       با موج  تازه حرمت  فصل    بهار کرد


May 18th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان